پيام
+
هاتفي از گوشه ميخانه دوش // گفت ببخشند گنه مي بنوش
لطف الهي بکند کار خويش // مژده رحمت برساند سروش
اين خرد خام به ميخانه بر // تا مي لعل آوردش خون به جوش
گر چه وصالش نه به کوشش دهند // هر قدر اي دل که تواني بکوش
لطف خدا بيشتر از جرم ماست // نکته سربسته چه داني خموش
سنگ صبور
93/12/14
mohammad.hi
گوش من و حلقه گيسوي يار//روي من و خاک در مي فروش//
رندي حافظ نه گناهيست صعب //با کرم پادشه عيب پوش//
داور دين شاه شجاع آن که کرد//روح قدس حلقه امرش به گوش//
اي ملک العرش مرادش بده //و از خطر چشم بدش دار گوش